آئین مستان

دوباره اومدم کربلا به مهمونی

دوباره خاطرات روزای بارونی

چه غمی داره زینب داداش تو میدونی

مگه یادم میره من بودم چشای گریون

مگه یادم میره تو بودی عازم میدون

مگه یادم میره بوسیدم اون گلو و حلقوم

مگه یادم میره تا از حرم رفتی برادر

مگه یادم میره محکم زدم گره به معجر

مگه یادم میره ترسیده بود مادر اصغر

مگه یادم میره تنها شدی غریب مادر

مگه یادم میره سنگت زدن وسط لشکر

مگه یادم میره از روی زین افتادی بی سر

مگه یادم میره

اللهی خواهرت بمیره، داداش

بزار برم به بالای تل خاک غم

دوباره ای برادر برات بگیرم دم

از غمی که دیدم، پیکرت چقدر شد کم

مگه یادم میره اون غربت عجیب مقتل

مگه یادم میره دیدم شدی غریب مقتل

مگه یادم میره خوردی زمین تو شیب مقتل

مگه یادم میره شَری که شمر اینجا به پا کرد

مگه یادم میره ضرب، پاشو رو سینه جا کرد

مگه یادم میره چند ضربه زد سرو جدا کرد

مگه یادم میره گونی به دست خولی ملعون

مگه یادم میره دزدید چطور اون سر پر خون

مگه یادم میره اون پیکر توی بیابون

مگه یادم میره

اللهی خواهرت بمیره، داداش

نگاهی کن رد زنجیر روی دستامه

بگو روزای عمرم رو به سرانجامه

تموم روضه هامون صدف اشکامه

مگه یادم میره مُردم سر کوچه بازار

مگه یادم میره چشم چرون ها، میدادن آزار

مگه یادم میره خون بود جلو چشم علمدار

مگه یادم میره گریه ام گرفت وسط مردم

مگه یادم میره سوخت چادرم به جای هیزم

مگه یادم میره تو جمعیت رقیه شد گم

مگه یادم میره روی سرش جای کبودی

مگه یادم میره سیلیش می زد زن یهودی

مگه یادم میره بزم شراب، خودت که بودی

باز میشن عده ای زائر کربلای تو، عابر کربلای تو

با غسلی از فرات میشن جابر کربلای تو

پیاده میرن عاشقا از نجف تا کربلا

پای پر آبله لذت هروله

خوش به حال اوناییکه دل سپردن تو روضه ها

خوش به حال اوناییکه دل غمین کربلان

خوش به حال اوناییکه عاشورا کربلا بودن

خوش به حال اوناییکه اربعین کربلان

یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله

میکشه تا حرم دلم رو بوی خاک تو، شفای توی خاک تو

دلم مثه برگ خزون افتاده روی خاک تو

مسیر حرم غم داره، هرکی یه پرچم داره

می تابه نور ماه زائرا بین راه

تو دلم حسرته هنوز کاش ببینیم همه یه روز

عاشقای تو کلهم اجمعین کربلان

خوش به حال اوناییکه عاشورا کربلا بودن

خوش به حال اوناییکه اربعین کربلان

یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله

هرکی رفت گفت میخوام لبریز زمزمه باشم

اونجا یادِ همه باشم، به یاد بی بی مون رباب

زائر علقمه باشم

زیارت میده آبرو، تو این راه آقا بگو

کی به ما میرسه ترس از حادثه

میخورم غبطه هر شبه جمعه آقا دوباره من

وقتی ارواح مومنات، مومنین کربلان

خوش به حال اوناییکه عاشورا کربلا بودن

خوش به حال اوناییکه اربعین کربلان

یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله

الله الله من شیب الخضیب

باید بگن مردم بعد از این / عاشورای دوم اربعین، اربعین

 ای وای، آتیش زدن به خیمه ها

 ای وای، راس حسین به نیزه ها

 ای وای، و الشمر و جالسُ علی

 الله الله من شیب الخضیب

میگم اربعین با شور و شین / لبیک لبیک یا حسین، یا حسین

 ای وای، حسین قتیل العبرات

 ای وای، حسین سفینه النجاة

 ای وای، کی می رسیم به کربلات

 الله الله من شیب الخضیب

چی اومد بعد تو بر سرم / سوخته توی آتیش معجرم

 ای وای، سر حسین و تشت زر

 ای وای، لب حسین و چوب تر

 ای وای، خواهرت اومد از سفر

 الله الله من شیب الخضیب

شرمندگی پیداست از چشام / رقیه جا مونده شهر شام، شهر شام

 ای وای، خرابه که اومد سرت

 ای وای، جلوی چشم خواهرت

 ای وای، جون داد سه ساله دخترت

 الله الله من شیب الخضیب

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

من به تو می‌گریم و تو بهر من گریه کن

من به رگ پاره، تو به زخم تن گریه کن

یکی ز زخم زبان، بر جگرم چنگ زد

یکی مرا کعب نی، یکی به من سنگ زد

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

یکی تصدّق به ما، در مَلَاءعام داد

یکی سر راه ما، کف زد و دشنام داد

میان نامحرمان خون شده زینب دلش

سر تو باشد درست برابر محملش

گرفتم این شامیان، به ما همه دشمنند

چرا دگر کودکِ سه‌ساله را می‌زنند

یا ابتا یا حسین

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

هر دو دستای بریده ی یارم، خدا یارم، افتاده سر راهم

دشمن میخندد بر این حال زارم، حال زارم، بر این روز سیاهم

رفته نور نگاهم، سپه دار سپاهم، خدایا بی پناهم

سر تا پا غرق گریه و ناله و اشک و سوز و آهم

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

بر خیز و ببین گشته مثل دریا، مثل دریا، چشم خون بار زینب

بر خیز و ببین بی تو تک و تنها، تک و تنها، مانده سالار زینب

کسی باور ندارد، حسین یاور ندارد، حرم حیدر ندارد

حرمی که بعد سقا، به روی خود معجر ندارد

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

چه بد رفتاری ای چرخ، چه بر کرداری ای چرخ

 چه کج رفتاری ای چرخ ، سر کین داری ای چرخ

نه دین داری نه آیین داری نه آیین داری ای چرخ

خدا یارم نیامد ، کس و کارم نیامد ، علمدارم نیامد

 خدایا چه کنم حالا ، که من گرفتارم نیامد

ازداغ زینب 

عالم شده بیچاره

دل ها شده آواره

  این ذکر دل زاره

ای  وای حسینم

کرببلا غوغا 

رفته به نی سرها

گریه کند زهرا

 بر لبش این آوا

نیمه شبا تنها

 دردل این صحرا  

گمشده ی خود را میجوید

در طلبش هر شب

همره با زینب

 گمشده خود را میجوید

واحزنا علی الحسین